کد مطلب:18844 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:8

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

خشنودي از انجام گناه در چه صورتي گناه تلقي ميشود؟

خشنودي به گناهي، مادام كه صرفاً خشنودي باشد و عملاً شركت در آن گناه تلّقي نشود، گناه شمرده نميشود؛ مثلاً فردي گناه ميكند و ديگري پيش از گناه و يا بعد از آن از آن آگاه ميپشود و از آن خشنود ميگردد. حتي خشنودي اگر به مرحلة تصميم برسد و به مرحلة عمل نرسد، باز هم گناه تلقّي نميشود، مثل اينكه خود فرد تصميم به يك گناه ميگيرد، ولي عملاً به انجام نميرسد. خشنودي آنگاه گناه تلقّي ميشود كه نوعي شركت در تصميم گناه يك فرد و به نوعي مؤثّر در تصميم او و عمل او تلقّي شود. گناهان اجتماعي از اين قبيل است. جوّ اجتماعي و روح جمعي به وقوع گناهي خشنود ميگردد و آهنگ آن گناه را مينمايد و يك فرد از افراد اجتماع كه خشنودياش جزئي از خشنودي جمع و تصميمش جزئي از تصميم جمع است، مرتكب آن گناه ميشود، و در اينجاست كه گناه فرد گناه جمع است.

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج2 – جامعه و تاريخ
شهيد مطهري